SOMMIGE GEDICHTEN GEDRAGEN ZICH RAAR
Eerst dacht ik dat 't
een krokodil was,
toen dacht ik
dat 't misschien een wolf was.
Maar bij nader inzien
zag ik dat 't maar een gedicht was
dat z´n tanden liet zien.
Stel je voor, dat komt zomaar op me af
dat z´n tanden liet zien.
Stel je voor, dat komt zomaar op me af
met een mond vol tanden,
een tand voor elke letter.
Twintig dertig veertig.
Veel te veel tanden
voor zo´n kleine mond.
Dus ja, ik kon niet veel anders
zeggen tegen het gedicht
dan dat het gewoon op moest hoepelen.
Is die helemáál gek,
mij zo te laten schrikkken
met veel te veel tanden
in z'n mond.
Kindergedicht, speciaal geschreven voor E-diktet, 2010
> Gro Dahle in Wikipedia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten