Levi Henriksen (1964)

JOB


Mijn vader hakte hout
sprong op steigers rond
wroette in het riool
of haalde de sneeuw van de stoepen.
's Winters:
Voor dag en dauw van huis,
de metalen thermosfles als een raket klaar voor lancering op het aanrecht:
Five
Four
Three
Two
One
Boooom
's Zomers:
De vogeltjes die uit de lijsterbes opvlogen
als hij de deur achter zich dichtsloeg.
Dan de avond,
gebonk van schoenen of laarzen tegen de gangmuur
zijn haar op het kussen op de bank na het eten
meer dan die vijf minuten had hij niet nodig.
Hij vroeg me 's een keer of ik van Job gehoord had.
Ik schudde van nee.
"Job was een vent uit de Bijbel die het hard voor z'n kiezen kreeg," zei hij.
"Ik vraag me wel eens af: a hell of a job, zou dat van Job komen."
Nou ik dat zo zeg misschien wel de enige keer dat ik mijn vader zo nadenkend hoorde.


Soms zie ik zijn gezicht in mijn kopje
de golfjes als ik in de koffie blaas
als de rimpels op zijn voorhoofd als hij aan de keukentafel
aanmaningen zat op te tellen.
Soms mis ik deuren om 's morgens breedgeschouderd uit te gaan,
deurkozijnen om tegenaan te leunen als ik doodmoe van 't werken thuiskom.
Soms mis ik 't om jou mijn handen te laten zien
ontvelde knokkels van de lecablokken
groeven in mijn handpalmen van de steel van de bijl
of de bloedblaar aan de binnenkant van mijn wijsvinger
als een ring met robijn met de steen naarbinnen gedraaid.
Soms mis ik dat ik iets heb om een dag hard werken mee aan te tonen
hemden die ruiken naar waar ik de dag aan besteed heb.


's Avonds
je adem tegen mijn gezicht
het beste wat man en vrouw kunnen hebben samen,
die grote, zalige moeheid na een dag hard werken.
De bijbel op het nachtkastje
de rode onderstrepingen bij Job 7:1
"Heeft niet de mens een strijd op de aarde,
en zijn zijn dagen niet als de dagen des dagloners?"
Ik bezit niet veel
maar deze nachten van ons samen
het gewicht van je lijf als een anker tegen het mijne
één enkel groot hier
voor op de bodem van de zandloper nu overgaat in toen.


> Lecablokken: bouwmateriaal in de vorm van uit kleikorrels geperste blokken, ruw van oppervlak, in Scandinavië veel gebruikt voor funderingen van kleinere bouwsels.

Uit Kjære deg min kjære (2010)